Afgelopen week deelde onze communicatie-assistent Stefanie haar ervaring over haar zoektocht naar een bijbaan die past bij haar opleiding. Een verhaal dat ik deels herkende uit mijn eigen studententijd. Er is sinds de prehistorie dus nog niet veel veranderd. Tenminste, als het gaat om de drang naar het ‘moeten doen van extracurriculaire activiteiten’. Dat is een duur woord voor bestuurswerk en activiteiten in commissies die je cv mooi oppoetsen en je ervaring laten opdoen in de praktijk. Zo ben je niet alleen een boekenwurm, maar laat je zien dat je actief bent en je meerwaarde hebt voor je potentiële werkgever. Kortom: je kansen op de arbeidsmarkt zijn een stuk beter als je meer hebt gedaan dan simpelweg je papiertje halen.
Tot zover alle heersende gedachtes en aannames. Want is dat echt waar de werkgever als eerste naar kijkt? Kom je alleen aan de bak als je vier commissies hebt geleid en je een bijbaan als student-assistent hebt gehad? En is het zo moeilijk om werk te vinden als je van je opleiding komt?
Relevantie boven commissie
Natuurlijk laat je bestuurswerk wel zien dat je actief bent geweest, maar de gemiddelde commissie gooit geen baan in je schoot. Als jij een spontane indruk maakt en een goed verhaal vertelt tijdens je sollicitatie, maak je net zoveel kans als je concurrent. Ik denk zelfs dat een jaar studeren in het buitenland je een interessantere kandidaat maakt dan iemand die secretaris is geweest in het bestuur van de sportcommissie. Waarom? In het buitenland ben je op jezelf aangewezen in een nieuwe omgeving waar er veel op je af komt. Daar groei je van.
Studeren in het buitenland is nu natuurlijk een stuk lastiger, dus wat kun je nu als twintiger wel doen? Hier ben ik het met Stefanie eens: wees niet bang om te bellen. Want gek genoeg zijn veel twintigers dat wel. Mailen, appen, snappen of tiktokken gebeurt massaal, maar simpelweg de telefoon oppakken is doodeng. Bel je? Dan val je dus op. En daar houden werkgevers van.
Kijk verder dan de vacature
Een andere tip is er een uit mijn eigen ervaring: solliciteer ook op functies die niet bij je niveau passen. En dan raad ik je niet aan om direct te solliciteren naar een functie in de raad van bestuur van bedrijf X, hou het wel een beetje realistisch. Een beetje gisse HR-adviseur ziet meer dan alleen een brief en een cv. Mijn loopbaan bij Wisse begon met een sollicitatie op een juniorfunctie, ik werd aangenomen als medior omdat er een plek vrij was. En het kan in een groter bedrijf zomaar zo zijn dat een junior doorstroomt en er voor jou een plek vrijkomt. Niet geschoten is altijd mis!
Er is ook iets wat werkgevers kunnen doen: de junior een realistische kans geven op de arbeidsmarkt. Plaats geen vacatures waarin staat dat de starter al minstens vijf jaar ervaring moet hebben en moet voldoen aan een ellenlange lijst van eisen en vaardigheden. Laat deze eisen wat los, dan hoeft de twintiger zich niet zo over de kop werken om met een volgeschreven cv dat diploma te halen. Want uiteindelijk is dat het enige echte doel van studeren: je opleiding afronden.
