Ik had me aanvankelijk voorgenomen geen woord vuil te maken aan corona, want ik was er enkele maanden geleden redelijk van overtuigd dat dat gedoe weer snel zou overwaaien. Nou, dat bleek op zijn zachtst gezegd een verkeerde inschatting. Op de eerste maandag na de officiële start van de lockdown werd me door mijn collega’s op een weinig subtiele manier de toegang tot het kantoor ontzegd. Ik was zo dom geweest de avond ervoor te mailen dat ik wellicht wat later zou komen, omdat ik in het weekend last had gehad van een verhoging en een beetje keelpijn. Na twee weken niet geheel vrijwillige quarantaine bleek mijn eigen diagnose – een licht griepje – te kloppen.
Inmiddels was thuis werken echter ook voor de andere collega’s de norm geworden. We moesten erg wennen aan nieuwe manieren van samenwerken. Interne communicatie, projectoverleg en de onderlinge taakverdeling blijken een behoorlijke uitdaging. Wat je in de kantooromgeving vaak terloops afstemt, gaat op afstand veel formeler en tijdrovender per telefoon, e-mail of Zoom-, Skype- en Teams-vergaderingen; om over issues als bandbreedte, beeld- en geluidkwaliteit, dresscode en uiterlijke verzorging in de thuisomgeving nog maar te zwijgen…
Ik kan me normaal gesproken vrij goed afsluiten voor informatiestromen die me persoonlijk niet interesseren of die voor mijn werk niet relevant zijn, maar corona negeren bleek volstrekt onmogelijk. Zelfs als je heel selectief door de pagina’s van de krant bladert of bewust wat later inschakelt op de journaaluitzendingen om corona-onderwerpen te vermijden, zijn het wel de mensen in je omgeving die vrijwel continu over het virus praten.
Ik heb vervolgens besloten om het nieuws dan maar als communicatieprofessional te volgen, te consumeren en te analyseren. Ik heb ze allemaal gehoord en gezien: de politici die met hun mening draaiden als vanen in de wind; de echte en zelfverklaarde experts die zich voor de camera’s en microfoons verdrongen en de journalisten die zich elke dag weer de benen uit het lijf liepen om met verrassende invalshoeken en meningen over dat ene, alles overheersende thema te komen. Maar waar je over het algemeen met behulp van communicatie probeert duidelijkheid te verschaffen, viel me op dat ik na ruim een maand nog steeds geen flauwe idee had met wat voor ziekte we te maken hadden, wat de kenmerkende symptomen waren, wat de lichamelijke en geestelijke gevolgen waren, hoeveel mensen er aan corona leden en overleden, en of alle maatregelen die over ons afgeroepen werden überhaupt effect hadden. Het enige resultaat was nog meer onduidelijkheid en twijfel.
En dan dat ander mechanisme in de Nederlandse pers: die hang naar het drama. Die eindeloze rij zwartkijkers, die voorspellingen deden over economische ellende, armoede, werkloosheid en tweede golven met nog meer doden. Een prima manier om het optimisme erin te houden! Laat duidelijk zijn: het is niet mijn bedoeling corona te bagatelliseren. Mijn collega’s hadden gelijk toen ze mij uit kantoor weerden en ik ken mensen die helaas ernstig ziek geworden zijn. En we mogen denk ik concluderen dat de preventiemaatregelen het verloop van de besmetting hebben afgezwakt.
Businesswise hobbelen we als PR-bureau tot nu toe redelijk door de crisis heen. Er waren enkele klanten die hun activiteiten on hold zetten, maar het merendeel van de bedrijven beseft gelukkig dat nu stoppen met communicatie een enorme achterstand oplevert als straks de economie weer volop gaat draaien. En er kwamen additionele opdrachten als gevolg van corona binnen. Zorginstellingen die worstelen met besmettingen of coronaprotocollen en de communicatie daarover met zorgverleners, cliënten en hun familie. ICT-bedrijven die het werken op afstand faciliteren en klanten die hun e-learning faciliteiten, webinars en virtuele vakbeurzen promoten om de informatie-uitwisseling met hun klanten en prospects op peil te houden.
En deze week hebben we een persbericht verstuurd in opdracht van een klant die schermen produceert om de overdracht van Corona te beperken in omgevingen waar mensen dicht bij elkaar werken. En zo wordt corona ook in de PR-praktijk een onderdeel van het nieuwe normaal.
Theo Snijders